Mevrouw: “Normaal staat hier altijd een bankje, maar dat ben ik nu aan het schoonmaken achterom. Als het mooi weer is zitten we op het bankje en kijken we wie er allemaal langskomen. Vrienden en bekenden weten dat, dus wie in de buurt is sluit aan om samen een drankje te doen. Mijn vader heeft altijd bij de NS gewerkt. Hij is er niet meer, maar dit treinstoeltje is een aandenken aan hem. Ik heb zelf niet zoveel met treinen trouwens. Ik werk als technisch onderwijs assistent. Ik bereid bijvoorbeeld de proefjes voor in het scheikundelokaal. Erg spectaculair voor de leerlingen.” Meneer: “Ik was bezig met de tuin. Het was nodig om de boel eens even goed bij te werken. Ik werk al jaren als luchtverkeersleider op Schiphol. Ik had nooit de ambitie om iets in de luchtvaart te gaan doen, maar destijds was er een vacature en ik besloot gewoon te solliciteren en te kijken wat er zou gebeuren. De sollicitatie had ook een beetje een andere reden. Zij had een ex-vriendje en die was piloot. Toen ik die vacature zag dacht ik: ‘ik ga die ex wel eens even vertellen waar hij wel en niet mag vliegen.’ Er waren meer dan zevenhonderd sollicitaties. Er werden twintig mensen geselecteerd voor de opleiding en uiteindelijk zijn er drie mensen geslaagd, waarvan ik er eentje was. We hebben samen in de Randstad gewoond maar toen de kinderen kwamen zijn we teruggegaan naar Arcen. De Randstad is leuk als je jong bent en carrière wil maken, maar wat ons betreft niet de ideale omgeving om kinderen in groot te brengen. We wonen hier fantastisch.”