Mevrouw rechts: “We kennen elkaar al heel lang. We hebben vroeger bij elkaar in de klas gezeten. Ik was met de hond aan het wandelen en toen kwamen we elkaar tegen. Dat gebeurt wel vaker. Dan kletsen we bij en als we bij dit punt uitkomen ga ik naar mijn huis en zij naar het hare.”Mevrouw links: “Zij woont al haar hele leven hier in Blerick. Ik ben hier opgegroeid maar ik heb ook een tijd in Vaals gewoond. Mijn man werkte bij de marechaussee en om dichterbij zijn werk te wonen zijn we toen naar Vaals verhuisd. Het was een hele mooie tijd, maar hij is er helaas niet meer. Mijn man is vijfentwintig jaar geleden overleden. Hij kreeg een ongeluk tijdens het wielrennen. Het was een vreselijke tijd en ik denk nog elke dag aan hem. Uiteindelijk ben ik weer in Blerick gaan wonen. Mijn broer woont hier ook. Ik ben net bij hem geweest. Hij is dement en ik bezoek hem zo vaak ik kan. Hij is mijn enige broer. Hij weet nog veel van vroeger maar als ik hem vraag wat hij vanochtend heeft gegeten, kan hij het zich niet meer herinneren. Ik ben na het overlijden van mijn man nog wel andere mannen tegengekomen hoor, maar je gaat toch vergelijken. Iedereen zegt tegen je dat je dat niet moet doen, maar je ontkomt er niet aan. Het werkte niet en uiteindelijk heb ik besloten om alleen te blijven. Ik vind het prima zo. Ik heb een prachtige zoon, schoondochter en een kleinkind en daar geniet ik elke dag van.”