“De Venlose binnenstad is mijn thuis. Ik ben opgegroeid op de Jodenstraat, woonde een tijd op de Sint Jorisstraat en later in Huize Ottenheym op de Vleesstraat. Nu woon ik op de Koninginnesingel. Ik werk als redacteur en schrijf voor verschillende uitgevers in de regio. Daarnaast heb ik een digitaal mediaplatform waarop actualiteiten en achtergrondverhalen uit Venlo worden gepubliceerd. Dit platform ben ik samen met mijn broer gestart in 2019, uit liefde voor de stad en voor het schrijversvak. In coronatijd steeg de behoefte aan achtergrondverhalen, waardoor ons platform snel groeide. We breidden zelfs uit met een magazine speciaal voor de Venlose binnenstad.

Nu staat alles even op pauze en denk ik na over hoe het verder moet. Afgelopen mei werd mijn broer plotseling ziek. Vijf weken later overleed hij. Dat was zwaar en ik ben nog op zoek naar een goede manier om zijn overlijden een plekje te geven. Naast de vele emoties die ik had, kwam er een berg van taken op me af. Het is ongelooflijk hoeveel regelwerk er ontstaat als iemand die dichtbij je staat overlijdt. Nog bijna dagelijks word ik verrast met dingen die geregeld moeten worden. De klapper met papieren blijft maar groeien.

Vorig jaar overleed onze moeder en ook van haar ligt er een dikke klapper met papierwerk bij me thuis. Als ik naar die klappers kijk krijg ik meteen slechte zin. Overal zijn regeltjes voor en van nabestaanden wordt blijkbaar verwacht dat ze precies weten hoe het allemaal werkt. Het contact met instanties voelt afstandelijk en begrip voor de situatie is soms ver te zoeken. Ik voel me vaak een boksbal waar iedereen tegenaan schopt, slaat en spuugt. Wat mij betreft zijn we doorgeslagen in alle regeltjes en procedures. Soms mis ik het vertrouwen in het goede van de mens.

Nu mijn broer is overleden ben ik nog alleen over. Mijn ouders zijn er niet meer, ik heb geen andere broers of zussen, geen partner en geen kinderen. Dat is wennen. Ik haal troost uit mijn werk en uit het contact met mensen om me heen. Ik hoef maar de voordeur uit te lopen en ik kom vrienden en bekenden tegen. Dat is wat mij betreft het mooie van de Venlose binnenstad. Zodra ik naar buiten loop word ik omarmd door de stad. Dat voelt warm, vertrouwd en het geeft me weer nieuwe energie.”