“In 1973 ben ik vanuit Singapore naar Nederland gekomen. Ik was toen dertig jaar oud. Samen met mijn buurvrouw uit Singapore kwam ik hier naartoe om te werken in het Chinese restaurant van haar broer. Dat deed ik met veel ijver, tot ik op een dag werd aangereden door een auto. Ik had vanalles gebroken en voelde overal pijn. Na het ongeluk heb ik nooit meer kunnen werken. Hier in Nederland is alles goed geregeld als er zoiets gebeurt, maar het was op sommige momenten best lastig om mijn weg te vinden hier. In Singapore zijn net als in Nederland veel regels, maar op een andere manier. Als je daar een papiertje weggooit op straat is dat strafbaar. Hier niet, maar hier zijn er veel regels als je bijvoorbeeld een woning zoekt. Als je de taal niet vloeiend spreekt is dat echt moeilijk. Ik ben nu achtenzeventig jaar oud en woon nog helemaal zelfstandig. Wel krijg ik hulp van een maatschappelijk werker, bijvoorbeeld bij het invullen van papieren. Ik sluit regelmatig aan bij een vrouwengroep die bestaat uit allemaal vrouwen met een niet-Nederlandse achtergrond. We drinken samen koffie en kletsen met elkaar. Ik bezoek mijn familie in Singapore elke twee tot drie jaar. Dat vind ik voldoende. Hier in Nederland heb je seizoenen en ik hou van de temperatuur hier. In Singapore is het vaak benauwd en daar kan ik niet zo goed tegen.”