Lobke: “Ik had laatst een uitvaart en de familie wilde graag zelf de overledene verzorgen. Het was een warme dag en de zoon van de overledene kwam binnen met een dikke jas aan. Hij had voor de zekerheid zijn jas meegenomen omdat hij niet zeker wist of hij de koeling in moest. Dat soort situaties maak ik dagelijks mee en vind ik nog altijd heel bijzonder. Ik ben elke dag bezig met de dood en alles wat daarbij komt kijken, maar ik mag nooit vergeten dat dat voor de families die ik begeleid niet zo is. Mensen hebben van allerlei gedachtes en verwachtingen als ze bezig zijn met een uitvaart. Voor hen is het allemaal heel spannend, intens en soms helemaal nieuw.”

Bas: “Duurzaamheid wordt steeds belangrijker binnen de uitvaartbranche. Hierbij kruisen nieuwe technieken en menselijke emoties elkaar. Wij waren laatst op bezoek bij een collega-bedrijf in Oisterwijk. Daar hadden ze het plan om de restwarmte die vrijkomt bij een crematie te gebruiken om het pand te verwarmen. Tijdens het cremeren komt er natuurlijk een gigantische hoeveelheid warmte vrij. Het idee om die restwarmte te gebruiken is heel slim als het gaat over duurzaamheid, maar als je net opa of oma gedag hebt gezegd wil je natuurlijk niet dat de ruimte waarin je nog samenkomt met de familie, wordt verwarmd door de restwarmte van opa of oma zelf. Bij dit soort zaken komt toch het gevoel weer om de hoek kijken. Sommige duurzame oplossingen hebben tijd nodig. Het is belangrijk dat we er met z’n allen over blijven praten, zodat veranderingen langzaam de ruimte krijgen.”

Het hele verhaal van Lobke en Bas hoor je in Humans of Venlo de Podcast.