“Ik ben geboren in Venlo en via een tal van omwegen hier in Venlo-Noord terechtgekomen. Één van die omwegen was mijn periode in Amsterdam. Ik studeerde daar Culturele Antropologie. Die studie viel wat tegen want het bestuderen van culturele verschillen vond ik in de praktijk veel boeiender dan in theorie. Bovendien werd ik tijdens mijn studie zwanger van mijn eerste kind. Mijn zoon was een huilbaby en huilbaby’s en studeren zijn absoluut geen goede combinatie. Omdat het niet lukte de studie weer op te pakken en omdat we geen geschikte woning vonden in Amsterdam, ben ik samen met mijn zoon en zijn vader teruggekomen naar Venlo. Hier kwam ik wel in aanmerking voor een woning. Het was best een pittige tijd en we leefden van heel weinig. We woonden in de Klokkengietersstraat en begin jaren negentig was er nog veel criminaliteit hier in de wijk. Er waren regelmatig invallen en uithuiszettingen. Ik weet nog dat ze in die tijd een lijk vonden in een afvalcontainer hier in de buurt. Zulke gebeurtenissen geven je een heel onveilig gevoel. De relatie met de vader van mijn zoon hield geen stand. Ik ging opnieuw studeren en kreeg een relatie met mijn huidige man. Uiteindelijk heb ik de opleiding Bedrijfskundige Informatica afgerond en hier ook een baan in gevonden. We trouwden en kregen nog drie kinderen samen. Dit hier is de jongste. De afgelopen jaren hebben ik met mijn gezin in zes verschillende Venlose wijken gewoond. We woonden in alle windrichtingen: Venlo-West, Venlo-Zuid, Venlo-Oost en sinds dertien jaar in Venlo-Noord. De buurt is totaal anders dan dertig jaar geleden. Het is positief veranderd en we willen hier niet meer weg.”