“Ik ben altijd tuinder geweest. Ik had een bedrijf op de plek waar nu het Groenveld ligt. Eind jaren tachtig werden er huizen gebouwd. Ik ben toen de berg op verhuisd. De laatste jaren voor mijn pensioen heb ik gewerkt bij een school. Ik onderhield daar de grasvelden en het groen. Ik ben aan het wandelen met de hond van mijn zoon. Als mijn zoon aan het werk is, is de hond bij ons. We wandelen met ‘m en geven hem z’n eten. Een tijdje geleden is bij mij kanker geconstateerd. De artsen zeggen dat ik niet meer zo lang te leven heb. Ik ben niet bang om dood te gaan. Ik hoop wel dat het geen pijnlijke dood wordt. Nu voel ik me nog goed en zolang het kan blijf ik wandelen met de hond."