"Ik ben een echte Venlonaar. Mijn man ook. We hadden een tijd een bouwbedrijf in België. Vijf jaar geleden bleek hij ernstig ziek te zijn. We kregen de diagnose te horen en een maand later overleed hij. Het was een ontzettend moeilijk periode. Voor zijn dood zei hij tegen me: "Als het zover is moet je me meteen naar Venlo brengen." Dat heb ik gedaan en zijn as is uitgestrooid bij het kapelletje in Genooi. Ik hou enorm van wandelen en ik bezoek het kapelletje bijna elke week te voet. Ik ben na zijn overlijden nog een tijdje in België gebleven maar al snel weer teruggegaan naar Venlo. Ik voel me hier thuis en zou ook nooit meer weg willen. Ik weet niet of er ooit nog plek zal zijn voor een nieuwe man in mijn leven. Mijn man was mijn grote liefde."