“Het zijn de laatste loodjes. Ik ben nu vijfendertig weken zwanger en dit is de eerste week van mijn zwangerschapsverlof. Mijn vriend en ik zijn ongeveer vijf jaar samen. We hebben eerst een paar jaar samengewoond in zijn appartement en vorig jaar hebben we ons eerste huis gekocht. Ik werk als kapster in een salon hier in Venlo. Ik wilde altijd graag kapster worden. Mensen zeiden altijd tegen me: ‘Zou je dat nu wel doen? Het is hard werken en je wordt er niet rijk van.’ Toch heb ik de kappersopleiding gevolgd en ben ik in een kapsalon gaan werken. Het past gewoon goed bij me. Over vijfentwintig jaar zie ik mezelf nog steeds in de beauty branche werken. Ik wil cursussen blijven volgen en nog meer kanten van het vak leren kennen. Ik ben geboren en opgegroeid in Venlo in een gezin met twee kinderen. Mijn zusje heeft het syndroom van down. Ik heb al jong geleerd hoe het is om voor een ander te zorgen. Ik heb de zorg voor mijn zus altijd als iets vanzelfsprekends ervaren. In de puberteit vond ik het soms wel moeilijk. Dan werd ik kwaad op mijn ouders omdat ik ‘alweer moest oppassen’. Ze is heel zelfstandig hoor, maar ze heeft gewoon extra aandacht nodig. Ik denk dat ik er dankzij mijn zus aan gewend ben geraakt om meer op de achtergrond te staan. Dit vind ik prima. Ik denk dat al die jaren zorgen mij alvast hebben voorbereid op het moederschap. Ik wilde altijd graag moeder worden. Om me heen zie ik steeds meer vriendinnen die gaan samenwonen, een huis kopen en zwanger worden. Mijn vriend is ouder dan ik dus in zijn vriendenkring hebben de meesten al een of twee kinderen. Met hen kan ik goed praten over mijn eigen zwangerschap. Het is een meisje en haar naam is Selah. Ik kijk er enorm naar uit om moeder te worden en een eigen gezin te hebben.”

Speciaal voor het 25-jarig jubileum van BUUN maakte Humans of Venlo een serie van vier portretten van Venlonaren van 25 jaar oud. Dit is een van de vier portretten die ook te lezen is in BUUN 2018.